06-12944719 info@zorgeven.nl

GEZOCHT; politicus die het lef heeft om aan mijn keukentafel te komen zitten voor een gesprek over de kameleon genaamd het PGB.

Het PGB (persoonsgebonden budget) roept vast bij iedereen emoties op. Bij mij roept het momenteel vooral allerlei negatieve gevoelens op. Het liefst werk ik zonder PGB, omdat het altijd gedoe betekent. Maar in onze regio ontkom je er niet meer aan. Er is namelijk een enorm tekort aan ZIN (Zorg in Natura). Waardoor je genoodzaakt bent, om een PGB aan te vragen voor je cliënt, wil deze een passende woonplek of passende verzorging kunnen krijgen.

Fraude heeft gemaakt dat het PGB budget een grote administratieve kameleon is geworden, en die nu meer willekeurig, dan persoonsgebonden wordt toegekend.

Op dit moment ben ik vooral teleurgesteld in de Nederlandse politiek en de zorgkantoren, die samen proberen het zo onmogelijk mogelijk te maken om een PGB toegekend te krijgen.

Een gewaarborgde hulp is nodig voor een bepaald aantal ZZP’s. Iets wat logisch is, iemand met een verstandelijke of psycho-geriatrische beperking, daar kun je moeilijk van verwachten dat die zijn of haar PGB goed kan beheren.

Maar ik neem u mee in een voorbeeld-casus; Mevrouw is 30 jaar oud, heeft een licht verstandelijke beperking, is traumatisch belast en is op het moment dakloos. Heeft een VG3, stond niet ingeschreven op wachtlijsten voor ZIN plekken. Nu wel, maar… De wachtlijsten in regio Den Haag zijn minimaal 2 jaar. Er is wel plek in PGB wooninitiatieven.

Mevrouw heeft een bewindvoerder en een mentor.

Er wordt door de mentor een PGB aangevraagd, omdat het noodzakelijk is dat mevrouw snel de zorg en begeleiding krijgt die ze zo hard nodig heeft, om weer stabiel te worden.

Er is voor een VG3 geen verplichting tot gewaarborgde hulp, echter heeft deze mevrouw niet het vermogen een PGB zelfstandig te beheren en niet voor niets een bewindvoerder en een mentor. Mentor is bereid op te treden als gewaarborgde hulp, maar heeft reeds 3 andere klanten waarbij zij gewaarborgde hulp is. Sinds 2017 is het niet langer mogelijk om dan gewaarborgde hulp te zijn. Bewindvoerder is hierop in samenwerking met mentor bereid om gewaarborgde hulp te worden.

Nb. Het is onmogelijk zonder samenwerking van bewindvoerder en mentor een PGB budget te beheren, gezien er op zowel financieel als zorggebied beslissingen dienen te worden genomen. Dit snijdt beide werkvelden.

Het aangevraagde PGB wordt afgewezen op het feit dat een samenwerking van bewindvoerder en mentor niet wordt goedgekeurd als correcte manier om een PGB te beheren en de combinatie van bewindvoerder en mentor niet gezamenlijk mogen optreden als gewaarborgde hulp. Dit terwijl deze wel de wettelijke vertegenwoordiging van de klanten waarnemen.

Gevolg; deze mevrouw kan niet gaan wonen bij het PGB wooninitiatief, heeft geen uitzicht op een ZIN woonplek, en het ontbreekt haar op dit moment aan passende woonplek, maar vooral aan passende begeleiding en verzorging.

De kameleon verandert van kleur…

Hierop geeft mentor aan bij het zorgkantoor dat een gewaarborgde hulp niet verplicht is met een VG3. “Dus dan zien wij hier graag vanaf. Bewindvoerder en mentor zullen er op toezien dat het PGB goed beheerd zal worden in goede samenwerking met de klant.” Klantenservice zorgkantoor geeft hierop aan dat zij het Bewust Keuze Gesprek van mevrouw dusdanig moeilijk zullen maken dat zij gaan aandringen op alsnog een gewaarborgde hulp als voorwaarde voor toekenning van het PGB.

Advies van het zorgkantoor luidt; zoek een andere gewaarborgde hulp.

Hoe doe je dat als je klant geen netwerk heeft? Mevrouw heeft alleen nog een moeder. En zij zelf heeft een hogere ZZP dan haar dochter en valt dus af.

En zou dit de enigste casus zijn… Maar ik heb deze week alleen al 4 verzoeken gekregen voor een gewaarborgde hulp.

Waarom? OMDAT ER EEN SCHRIJNEND TEKORT IS AAN ZORG IN NATURA PLAATSEN! En de “gewaarborgde hulp” verplichting zijn doel voorbij schiet. 

Het ene verzoek is nog schrijnender dan het andere. Van ingetrokken budgetten (en dus stopzetting zorg) tot aan mensen met forse beperkingen die nu aangewezen zijn op reguliere maatschappelijke opvang en in enorme onveilige situaties terecht komen.

Beste politiek, jullie willen graag gebruik van het PGB ontmoedigen, prima, dat begrijp ik (gedeeltelijk)… maar dan moeten jullie echt eerst zorgen voor voldoende ZIN plekken of passende zorgtoegang, zodat de mensen die van Zorg in Natura gebruik zouden willen maken, dit ook kunnen! En tevens of tot die tijd, is het noodzakelijk dat iemand vertegenwoordigd kan worden, door zijn wettelijke vertegenwoordiging om wel de noodzakelijk geïndiceerde te kunnen ontvangen.

Momenteel ben ik maar op de ‘ik-ga-in-bezwaar-tegen-de-weigeringsbeschikking’ modus en zal ik zeker tot het naadje gaan voor mijn cliënten, maar ik hoop dat door dit probleem wereldkundig te maken,  er aandacht voor komt. En er een politicus is die het lef heeft mij te bellen om langs te komen om bij mij aan de keukentafel een gesprek te voeren…

Ik zoek dus een politicus die het lef heeft om geconfronteerd te worden met schrijnende ethische dilemma’s, die geen oplossing lijken te hebben, omdat de bureaucratische kameleon iedere keer van kleur verandert.

Wie komt er aan mijn keukentafel zitten? De koffie staat klaar…